Έγινε μια "πολύ μοντέρνα" πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση, για την λήψη νέων δανείων μέσου ενός "χρηματοπιστωτικόυ εργαλείου" το οποίο δεν αποσαφηνίστηκε στο άρθρο της NYT (1), για να αποπληρωθούν παλιά χρέη, και για την ενσωμάτωση των δαπανών του συστήματος υγείας στο καινούργιο «deal».
Αυτό που κάπως έτυχε να ξεχάσει να αναφέρει η “New York Times” στις 13 Φεβρουαρίου, μπορούσαμε να το διαβάσουμε στην αγγλική έκδοση της “Financial Times” στης 26 Ιανουαρίου στο άρθρο “Help mooted months ago” , αυτή η δημοσίευση θα είχε παρεμπιπτόντως εκτεταμένες συνέπιες.
Τον Νοέμβριο του 2009 η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματευότανε με υψηλόβαθμα στελέχη της Goldman Sachs και εργάζονταν εντατικά για να φέρουν σε πέρας τεράστια συμφωνία – ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ. Μεσολαβητής της συμφωνίας η Goldman Sachs.
Οι «τραπεζίτες » της Goldman Sachs πρόσφεραν τις «υπηρεσίες» τους ως μεσάζοντες του κινεζικού καθεστώς κάνοντας ουσιαστικά έναν ωμό εκβιασμό στη κυβέρνηση του πασοκ την οποία και γνώριζαν πολύ καλά.
Για την επίλυση των ελληνικών οικονομικών προβλημάτων (που είχε οργανώσει και σκηνοθετήσει η ίδια η Goldman Sachs), η Ελλάδα θα έπρεπε να πουλήσει ένα «στρατηγικό μερίδιο" της «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας» στην κινεζική κυβέρνηση.
Η Εθνική Τράπεζα δεν είναι μια "κοινή" τράπεζα, η εκάστοτε κυβέρνηση ασκεί οικονομική πολιτική, καί οχι μονο, στον ευρύτερο χώρο της βαλκανικής έχοντας την ως εργαλείο για το σκοπό αυτό . Είναι η μεγαλύτερη εμπορική τράπεζα στην Ελλάδα και αποτελεί την αιχμή του δόρατος του ελληνικού οικονομικού και τραπεζικού συστήματος .
Δραστηριοποιείται διεθνώς, κυρίως στη νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Έχει θυγατρικές σε περισσότερες από 18 χώρες, οι οποίες είναι στην Βουλγαρία, Κύπρο, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Ρωσία, Σερβία, τη Νότια Αφρική, Ελβετία, Ολλανδία, Τουρκία και την Αίγυπτο.
Η πώληση ενός στρατηγικού μεριδίου θα είχε για οποιαδήποτε κυβέρνηση στην Ελλάδα, εκτός από τις καταστροφικές εσωπολιτικές συνέπειες, και συνέπειες για την «στρατηγική επιρροή» σε όλη την περιοχή.
Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε μέσου της «μεσιτείας» από την Goldman Sachs-, να αντλήσει 20-25 δισεκατομμυρίων από το Πεκίνο. Αλλά προφανώς δεν ήταν διατεθειμένη να πουλήσει ένα «στρατηγικό μερίδιο» της Εθνικής Τράπεζας στην κινεζική κυβέρνηση.
Η «Ελληνική» κυβέρνηση αρνήθηκε.
Έτσι άρχισε το κυνήγι για ενός ολόκληρου κράτους . Η κοινή γνώμη ανά τον κόσμο χειραγωγήθηκε μέσω ψεμάτων από όλα τα μέρη που εμπλέκονται σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι...
Θυμηθείτε μόνο πότε έγινε η πρώτη υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιόλογης της Ελλάδας , μια μέρα μετά την διάψευση από μέρους της ελληνικής κυβερνήσεως για την μεσολάβησης της Goldman Sachs για την πώληση της εθνικής τράπεζας στους κινέζους.
Ήταν τυχαίο άραγε ότι η πρώτη δήλωση του πρόεδρου του Δ.Ν.Τ. για το «ελληνικό πρόβλημα» έγινε κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στο Χόνγκ Κονγκ;;;
Παραπομπές:
(1) http://www.nytimes.com/2010/02/14/business/global/
14debt.html
(2) http://www.ft.com/cms/s/0/26dbb640-0aad-11df-b35f-00144feabdc0.html
ΠΗΓΗ : http://mediaspotgr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου