Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Ωστε δεν θέλεις να ψηφίσεις μαλάκα; Πάρε αυτό στη μάπα !!

Καλημέρα / Καλησπέρα σε όλους

Βρήκα αυτό το κειμενάκι στο μπλόγκ του έλικα (http://nefelikas.wordpress.com/)

και το αναδημοσιεύω σούμπιντος , γιατί γαμάει...
καλή ανάγνωση...

Α!!Ο μάγος αυτοκράτορας θα επιστρέψει σύντομα , απλώς έχει πεταχτεί ως τον μπιντέ να πλύνει τον κώλο του...

let's go...

Δεν απέχω, συμμετέχω: 10 επιχειρήματα κατά της αποχής

1. Όλοι ίδιοι είναι και σιγά μην αλλάξει τίποτα.

Άρα ας ακολουθήσουμε το δρόμο της μοιρολατρίας κι ας ανεχθούμε τη διαφθορά, την ασυδοσία και την κοινωνική αδικία που μας ταλαιπωρούν τόσες δεκαετίες. Ας μην τολμήσουμε να κάνουμε τίποτα, γιατί είμαστε αδύναμοι, φοβισμένοι και απογοητευμένοι. Ας περιμένουμε παθητικά το επόμενο σκάνδαλο, το επόμενο ξεπούλημα, το επόμενο θύμα. Κι ας αρκεστούμε στο να γκρινιάζουμε μεταξύ μας, κατηγορώντας όλους τους άλλους που σκέφτονται ακριβώς όπως εμείς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, τουλάχιστον θα είμαστε σίγουροι ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Ποτέ.

2. Δεν θέλω να στηρίξω αυτό το πολιτικό σύστημα.

Η δυνατότητα ψήφου δεν στηρίζει το υπάρχον πολιτικό σύστημα, εκτός κι αν σκοπεύεις να επιλέξεις ένα από τα δύο κόμματα που παραδοσιακά εναλλάσσονται στην εξουσία. Αντιθέτως, η αποχή συντηρεί τις μέχρι τώρα ισορροπίες και ευνοεί τις παρατάξεις που έχουν χτίσει τη δύναμη τους στην πελατειακή λογική και την οπαδική νοοτροπία. Αν θέλεις λοιπόν να δεις τον δικομματισμό να θριαμβεύει για άλλη μια φορά, πήγαινε για μπάνιο. Διαφορετικά, κάνε την παρουσία σου αισθητή με την ψήφο σου και άλλαξε το πολιτικό τοπίο. Με λίγη καλή τύχη, ίσως καταφέρουμε να δούμε κάποια στιγμή και απλή αναλογική στις βουλευτικές εκλογές. Η ευκαιρία υπάρχει, στο χέρι μας είναι αν θα την αφήσουμε να πάει χαμένη.

3. Δεν υπάρχει κανένα πολιτικό κόμμα με το οποίο ταυτίζομαι απόλυτα.

Υπάρχουν δεκάδες πολιτικά κόμματα που καλύπτουν ένα τεράστιο εύρος ιδεολογίας και μεθοδολογίας. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποιο που να θεωρείς ιδανικό, σίγουρα υπάρχει κάποιο με το οποίο συμφωνείς περισσότερο. Μπες στον κόπο να ψάξεις τις θέσεις τους αναλυτικά, ιδίως αυτές που αναφέρονται σε θέματα που σε αφορούν άμεσα. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να επιλέξεις να ανήκεις κάπου, ούτε ότι θα πρέπει να εμπιστευτείς τα πάντα σε πρόσωπα που δεν μπορείς να ελέγξεις. Συμμετέχοντας σε εσωκομματικές διαδικασίες ή απλά ασκώντας πιέσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, έχεις τη δυνατότητα να συνδιαμορφώσεις το κόμμα της επιλογής σου προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Και φυσικά, έχεις κάθε δικαίωμα να το απορρίψεις στις επόμενες εκλογές και να προτιμήσεις κάποιο άλλο.

4. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να συμμετέχεις πέρα από το να επισκέπτεσαι την κάλπη κάθε τέσσερα χρόνια.

Και ποιος είπε ότι το ένα αναιρεί το άλλο; Από πού κι ως πού η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία αποκλείει τη συμμετοχή σε άλλου είδους δράσεις; Ή μήπως αν κάποιος πάει και ψηφίσει γίνεται αυτομάτως κομματικό στρατιωτάκι και του απαγορεύεται να στηρίζει δραστηριότητες που δεν εγκρίνει η ηγεσία της παράταξης του; Αυτά είναι αστεία πράγματα, όπως αστείο είναι και να νομίζει κανείς ότι όλες οι πορείες, όλες οι συνελεύσεις και όλες οι συλλογικές διεκδικήσεις μαζί μπορούν να υποκαταστήσουν το δημοκρατικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Το να αφιερώνει κάποιος χρόνο και ενέργεια από τη ζωή του για να ασχοληθεί με την πολιτική και μετά να φοβάται να πάει στις εκλογές να ψηφίσει ισοδυναμεί με κλωτσιά σε μία καρδάρα γεμάτη γάλα.

5. Η συνειδητή αποχή είναι πολιτική θέση.

Αόριστη και αόρατη, στο ίδιο ακριβώς τσουβάλι με την αποχή της άγνοιας και της αδιαφορίας. Χωρίς δυνατότητα να εκφράσει δημόσιο λόγο στο ευρύ κοινό. Χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση να προβεί σε αποτελεσματικές κοινωνικές δράσεις. Χωρίς εκπροσώπηση στη Βουλή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα μέσα και στα θεσμικά όργανα. Και χωρίς πιθανότητα να παρέμβει στο εσωτερικό των πολιτικών παρατάξεων για να αλλάξει τις δομές και τη νοοτροπία τους. Ουσιαστικά, η “συνειδητή” αποχή το μόνο που κάνει είναι να φιμώνει την ιδεολογία από την οποία προέρχεται, επιτρέποντας να διαιωνίζονται τα αρνητικά στερεότυπα που προσάπτουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο όλοι όσοι έχουν συμφέρον από τη δαιμονοποίηση του.

6. Είμαι οπαδός της αμεσοδημοκρατίας και δεν πιστεύω σε εκπροσώπους.

Ωραία, και πώς ακριβώς θα φτάσουμε κάποια στιγμή στην ουτοπία της αμεσοδημοκρατίας; Με επανάσταση; Ας είμαστε σοβαροί… Μέχρι να το επιτρέψουν οι τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις θα είμαστε αναγκασμένοι να συμβιβαζόμαστε σε εκδοχές του σημερινού μοντέλου. Με εκπροσώπους που – σε έναν ιδανικό κόσμο – θα έχουν τις ικανότητες και το ήθος να διαχειριστούν περίπλοκα ζητήματα που καμία μαζική συνέλευση δεν μπορεί να λύσει. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε την κλίμακα για την οποία συζητάμε. Η Ελλάδα έχει κάπου έντεκα εκατομμύρια πολίτες, η Ευρωπαϊκή Ένωση μισό δισεκατομμύριο. Χωρίς εκπροσώπους και φορείς δεν είναι εφικτό να λειτουργήσει το σύστημα. Και για να γίνει το σύστημα πιο δίκαιο και πιο αποτελεσματικό είναι απαραίτητες οι εκλογές. Η προοπτική να μην υπάρχει καθόλου σύστημα είναι απλά αφελής, εκτός αν κάποιος ονειρεύεται μία Ευρώπη που θα αποτελείται από εκατομμύρια ολιγομελή και αυτόνομα κοινόβια. Τελευταία φορά που συνέβη κάτι ανάλογο πάντως ήταν λίγο μετά την εποχή των παγετώνων.

7. Καλύτερα να κάνουμε εκλογική απεργία για να ρίξουμε το σύστημα.

Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά, κι ούτε πρόκειται. Μάλιστα, όσες φορές επιχειρήθηκε συντονισμένα είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Όπως και να ‘χει, είτε το ποσοστό αποχής στις ευρωεκλογές φτάσει το 30% είτε το ξεπεράσει, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να φτάσει στο σημείο να ακυρώσει την όλη διαδικασία. Ακόμα κι αν μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον όμως, το μόνο που θα συνέβαινε θα ήταν να εκλείψει ο κοινοβουλευτισμός, ανοίγοντας το δρόμο σε αυτόκλητους “σωτήρες” να αντικαταστήσουν το δημοκρατικό πολίτευμα με τη δικτατορία της αρεσκείας τους. Θέλεις να συμβάλλεις σε μία τέτοια προοπτική;

8. Αν υπήρχε ενωμένη και ισχυρή αριστερά θα πήγαινα να ψηφίσω.

Και πώς ακριβώς περιμένεις να υπάρξει όσο δεν ψηφίζεις; Σα να μην έφτανε το ανοιχτό τραύμα της μακρόχρονης διάσπασης, από τη στιγμή που αποφασίζεις να απέχεις συντηρείς τα μικροπολιτικά παιχνίδια, την ηττοπάθεια, την οπισθοδρόμηση, την πόλωση, τον παλαιοκομματισμό και τη μίζερη καθαρολογία των ευκαιριακών μικρομάγαζων. Το χειρότερο όμως είναι ότι άθελα σου ενισχύεις όλα τα κόμματα που βρίσκονται στον ιδεολογικό αντίποδα όσων πιστεύεις. Αν θέλεις μια καλύτερη και ενωμένη αριστερά λοιπόν, δεν έχεις παρά να ψηφίσεις το κομμάτι που θεωρείς περισσότερο υγιές και να βοηθήσεις να αναδειχτούν τα πρόσωπα που εμπιστεύεσαι περισσότερο. Κι αν δεν μπορείς να αποφασίσεις ποια αριστερά θέλεις, τουλάχιστον ψήφισε κάποιο μικρό και ανώδυνο κομμάτι της ώστε να αυξήσεις τη συνολική δυναμική της.

9. Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες.

Κι αν η αποχή μπορούσε να απειλήσει το κατεστημένο δεν θα την συνιστούσαν τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης. Από την Αυριανή μέχρι τον Πρετεντέρη, κι από τον Παπαχελά μέχρι το Άλτερ, η καθεστωτική προπαγάνδα επιμένει να προωθεί την αποχή ως μορφή διαμαρτυρίας κατά του πολιτικού συστήματος. “Πηγαίνετε για μπάνιο”, “εκμεταλλευτείτε το τριήμερο”, “μαυρίστε τους κάνοντας ηλιοθεραπεία”. Οι στυλοβάτες της διαπλοκής γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάθε χαμένη ψήφος συντηρεί τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων. Θα τους κάνεις τη χάρη;

10. Δεν πιστεύω στην δημοκρατία.

Το μόνο σύστημα στο οποίο δεν έχουν οι πολίτες δικαίωμα ψήφου είναι η δικτατορία – του χουντικού, του μονάρχη ή του προλεταριάτου. Ακόμα και στην αναρχία, η έννοια της αμεσοδημοκρατίας στηρίζεται στις ομόφωνες αποφάσεις ενός συνόλου. Λυπάμαι που σου το λέω λοιπόν, αλλά αν δεν πιστεύεις στη δημοκρατία, όποια λέξη και να χρησιμοποιείς για να περιγράψεις τον εαυτό σου, είναι καιρός να παραδεχτείς ότι είσαι απλά άλλος ένας φασίστας.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

To τελευταίο ταξίδι του μάγου - αυτοκράτορα (μερος 4)

ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ




"Ακούς ρε μαλάκα ; " ,είπε ο Κίρινταν , κοιτάζοντας λοξά προς την κατεύθυνση του δράκου . "Ακούω ρε φίλε ,ακούω... μπορώ να κάνω κι αλλιώς ;" , απάντησε ο Αγκάλακον , που είχε αρχίσει να βαριέται απίστευτα με την πολυλογία του μάγου . "Έτσι που λες !!! Καρκίνος στον πνεύμονα , και το έμαθα πριν δυο βδομάδες !!... Τον γαμάς το πούστη το γιατρό , ή δεν τον γαμάς ; Εγώ είχα όνειρα , εγώ είχα σχέδια!! Τώρα ήρθε η κολοαρρώστεια και μου τα γάμησε όλα !!! Έχω φρικάρει ρε συ , τι θα κάνω; Τί στο διάολο μπορώ να κάνω...;" , αποτελείωσε την πρότασή του ο μάγος , και για μία ακόμα φορά μέσα στην ίδια νύχτα , κατέρευσε μέσα σε λυγμούς , σαν να τη Μάρθα Βούρτση ,την πρώτη μέρα της περιόδου της. Ο δράκος , με φανερή αμηχανία , τον χάιδεψε συμπονετικά με τη τεράστια , κόκκινη πατούσα του , "Έλα ρε φίλε , μη κλαις τώρα...Δηλαδή, έρχομαι κι εγώ τώρα σε δύσκολη θέση να πούμε , πάρτο σαν άντρας ρε συ Κίρινταν..." . Ο Κίρινταν όμως , συνέχιζε να θρηνεί απαρηγόρητος , ενώ δάκρυα και μύξες έτρεχαν ποτάμι στην περιποιημένη του γενειάδα . " Ρε φίλε..." , συνέχισε ο Αγκάλακον , "Εντάξει , δεν θα πώ πως σε καταλαβαίνω, εμείς οι δράκοι δεν παθαίνουμε καρκίνους και μαλακίες ... Αλλά πρέπει να δεις τι θα κάνεις ρε μεγάλε, να πάρεις τα πάνω σου !! Κοίτα τον εαυτό σου, κουρέλι έχεις γίνει !!! " . "Και τί να κάνω ρε σύ ; " ακούστηκε σπασμένη η φωνή του βασιλιά , " Τί να κάνω ; Σε έξι μήνες , θα βλέπω τα κυπαρίσσια ανάποδα, να πούμε...Άει γαμήσου κι εσύ , κανείς δεν με καταλαβαίνει !!". Ο Αγκάλακον ήταν καλός ,ήταν χρυσός , αλλά για δύο πράγματα δεν φημιζόταν : για τις επιδόσεις του στον στίβο και την ψυχραιμία του , η οποία άρχισε πλέον να φθίνει ραγδαία . " Άκου να σου πώ ρε κουράδι!! " , είπε με την βραχνή αγριοφωνάρα του , " Δεν θα με ξυπνάς εμένα μες τη μαύρη νύχτα να πούμε , για να κάθεσαι και να μου κλαίς σαν αδερφούλα και να μου λές δεν σε καταλαβαίνω !!! Σύνελθε μαλάκα να μιλήσουμε , μήν σε πλακώσω στις σφαλιάρες όπως είσαι !!Δέν έχεις αρχίδια φίλε , λυπάμαι που στο λέω... " .Ο Κίρινταν σταμάτησε το γοερό του κλάμα, επιδεικνύοντας μια αλλαγή διάθεσης που αναλογή της, μόνο σε περσόνες κινηματογραφικών σχιζοφρενών μπορούσε να συναντήσει κανείς . " Γιατί μωρή σαύρα , έχεις εσύ;" , απάντησε ειρωνικά , αρπάζοντας την ευκαιρία να του το ξανακοπανήσει για εκατομμυριοστή φορά τα τελευταία χρόνια . Παραδόξως , αν και αφόρητα επεναλαμβανόμενο , το αστείο έπιασε . " Χαρ Χαρ Χαρ!!" έκανε ο δράκος , καθώς μια εύθυμη γκριμάτσα σχηματιζόταν στο τερατώδες του πρόσωπο. Το ηλίθιο γέλιο του τεράστιου ερπετού ήταν μεταδοτικό και σε λίγη ώρα οι δύο φίλοι γελούσαν υστερικά σαν βλαμμένοι . "Έτσι σε θέλω ρε καρντάση !! ", είπε ο Αγκάλακον , με ένα ανασήκωμα του κακάσχημου κεφαλιού του , " Βρήκες τον εαυτό σου να πούμε , που μου μυξόκλαιγες σαν καρακαηδόνα..." . "Εγώ τουλάχιστον έχω πούτσα και αρχίδια... " , επανέλαβε ο Κίρινταν , που είχε αρχίσει πλέον να το κουράζει , αλλά ο δράκος τον έγραψε σ'αυτά που δεν είχε και συνέχισε . "Ύστερα σου λέει, εμείς οι άντρες δεν ξέρουμε να διαχειριζόμαστε τα αισθήματά μας...Πάρτο παλικαρίσια ρε , ψηλά το κεφάλι!! Κάθεσαι και μου τα βάφεις μαύρα..." . " Ποιός το είπε αυτό ρε σύ ; " , απάντησε ο βασιλιάς . "Μιά πουτάνα μωρέ , μιά φεμινίστρια ." , είπε ο Αγκάλακον . " Έλεγε πως επειδή δεν έχω πουλί , χρησιμοποιώ την βία ως φαλλικό υποκατάστατο . Κατάλαβες , η μαλακισμένη ; Πήγε να μας την πεί κιόλας... " . "Και πού την συνάντησες εσύ ρε παπάρα την φεμινίστρια ; " ρώτησε ο μάγος απορημένος , "Πήγες σε καμμιά πορεία ; " είπε ρουθουνίζοντας ειρωνικά , μιάς και σιχαινόταν τις πορείες , οι οποίες κατα την γνώμη του δεν ήταν παρά μια θλιβερή μάζωξη άπλυτων μαλλίαδων , που περπάταγαν παρέα σαν τα ζόμπι και γκάριζαν ταυτόχρονα τις ίδιες μαλακίες . "Εσύ μου την έφερες ρε άχρηστε ,δεν θυμάσαι ; Τον τελευταίο καιρό σταμάτησες να βρίσκεις παρθένες και άρχισες να μου στέλνεις όλες τις κακογαμημένες . Αλλα εντάξει , δεν σου το κρατάω...Έκανε καλό μεζέ η καριόλα ..." απάντησε ο δράκος , χαιδεύοντας την φουσκωμένη του κοιλιά . "Ρε φίλε , ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό... " άρχισε να λέει ο Κίρινταν, "Γιατί ρε 'συ θέλετε πάντα παρθένες ; Αφού ούτε τις γαμάτε , ούτε τις παντρεύεστε !! Τις τρώτε κι αυτές , όπως όλο το κόσμο . Τί σκατά με ταλαιπωρείς ;" . "Ρε φίλε, δεν καταλαβαίνεις , είναι θέμα πρωτοκόλλου και γοήτρου να πούμε..." είπε το ερπετό "Έτσι πάει , πού να σου εξηγώ τώρα , δεν θα καταλάβαινες..." . "Καλά , τέλος πάντων." συνέχισε ο μάγος σκεφτικός , " Όλα αυτά τα κόκαλα , δικά της είναι ; Γιατί , σαν πολλά μου φαίνονται.." . " Ποια, όλα αυτά ;" απάντησε ο δράκος , "Όοοοχι ρε μαλάκα , δεν είναι δικά της . Ειναιαιαια...Είναι ότι απέμεινε απο την τελευταία σειρά συμβασιούχων πυροσβεστών. ", βιάστηκε να απαντήσει , σκαλίζοντας ταυτόχρονα τη μύτη του με το τεράστιο νύχι του , διατελώντας σε φανερή αμήχανία . Ο Κίρινταν έμεινε ανέκφραστος για μια στιγμή . 'Υστερα, σαν να το σκέφτηκε καλύτερα , κούνησε πέρα δώθε το κεφάλι του σαν να αδυνατούσε να πιστέψει αυτό που άκουσε και αναπήδησε νευρικά στη θέση του . " Τί λες μωρή σαύρα , τί ξεστόμισες; Τους έφαγες όλους ρε καταβόθρα ; Τί θα πώ εγώ στις οικογένειές τους ρε βλαμμένε ; Παλιονεροχύτη!!Φαταούλα!!" . " Μή θυμώνεις ρε φίλε!!Πεεεες...Πές πως τους έστειλες για τσιγάρα , ξέρω ΄γω;..." , πέταξε τη κοτσάνα του ο Αγκάλακον . "Τί να έκανα ρε φίλε , αφού έληγε η σύμβασή τους!!Εσύ δεν τους είχες υποσχεθέι να τους μονιμοποιήσεις στη συνέχεια ;Έλα μαλάκα, σκάσε τώρα...Χάρη σου έκανα , που θα μου τάιζες τους χαραμοφάηδες , να πούμε..." . Το σκέφτηκε λίγο και πρόσθεσε , " Δεν είναι καλύτερα που ΜΟΥ τους τάισες ,εεεε ;Χεεεχεχεχεχε...", και το σαρκαστικό του γέλιο ενώθηκε με αυτό του βασιλιά σε ένα κρεσέντο ευθυμίας , που ο αντίλαλός του γρήγορα εξαπλώθηκε στην αχανή υπόγεια σπηλιά . "Είσαι ωραίος ρε μαλάκα , θα μου λείψεις..." , είπε ο Κίρινταν χαμογελώντας με συμπάθεια . " Γιατί ρε , πού θα πάς ; " ρώτησε ο δράκος με την απορία αποτυπωμένη στη σκατόφατσά του . "Φεύγω φίλε , παίρνω πούλο...Τά παρατάω όλα, πάω να γλεντήσω τη ζωή μου!!Όση μου απέμεινε δηλαδή... " , απάντησε ο μάγος , ενώ ένας κόμπος του ανέβηκε στο λαιμό . " Τί λές τώρα ρε θηρίο ; Σοβαρολογείς ; " , είπε ο Αγκάλακον , ξεχνώντας πως βασικά αυτός ήταν το θηρίο , και γουρλώνοντας έκπληκτος τις κατακόκκινες ματάρες του . " Φίλε ,το πήρα απόφαση , δεν τη παλεύω άλλο..." , απάντησε ο βασιλιάς κοιτώντας το κενό . " Τόσα χρόνια ξεσκίστηκα στη δουλειά . Για το λαό , να είναι ασφαλής , να μην τους λείπει τίποτα , να τρώνε , να γαμάνε και να πολλαπλασιάζονται σαν τις κατσαρίδες . Παλιομαλάκες...Και τί κατάλαβα; Με έφαγε το άγχος. Γαμήθηκα να διαβάζω , να παίρνω αποφάσεις , να τα βάζω με τις αμφιβολίες μου, μόνος , αργά το βράδυ . Απο οικογένεια ; Αρχίδια παππούλη!! Κουβαλιόντουσαν κάθε κυριακή για χορό στο παλάτι τα πουταναριά και μου κάναν κόρτε , και καλα πως με γουστάρανε , αλλα αφού είμαι μπάζο ρε φίλε , το ξέρω , δέν είμαι κανας μαλάκας να τη πατήσω . Για τα φράγκα σκάγανε μύτη όλες , οι παλιοκαρίολες ... Αν ήμουν κανας τσοπάνης κι έκανα πως τις γούσταρα εγώ , θα με στέλναν να γαμήσω καμμια προβατίνα καλύτερα , κι αυτή ακόμα μπορέι να μου έριχνε χιλόπιτα . Άσε που δεν προλάβαινα να ασχοληθώ και με γκόμενες , να πούμε . Όλο στραβές τυχαίνανε , πολύ δουλειά και δε συμμαζεύεται , τα ξέρεις..." . "Τα ξέρω ρε 'συ , τα ξέρω " είπε ο Αγκάλακον ,"Ήσουν μαλάκας όμως , έπρεπε να έχεις εκμεταλλευτεί τη θέση σου, φίλε!! ". Ο Κίρινταν τον κοίταξε για μιά στιγμή σκεφτικός και στη συνέχεια συγκατένευσε . " Έχεις δίκιο ρε μαλάκα , αλλα ξέρεις τι ; Τους νοιαζόμουν τους κακομοίρηδες!! Δεν ήθελα να πούμε , να υποφέρουν , τί μου φταίγε ο κόσμος στο κάτω κάτω; Είπα κι εγώ να κάνω τη δουλειά μου σωστά . Παπαριές !!! Με τίποτα δεν ευχαριστιόντουσαν !! Αποκεφάλιζα τους δολοφόνους , μου την έπεφτε η διεθνής αμνηστία , χαλάρωνα την αστυνόμευση , φωνάζανε οι "φιλήσυχοι πολίτες " (αρχίδια φιλήσυχοι ,if u ask me) , έβαζα φόρους , ξεσηκωνότανε ο κόσμος , τους χαμήλωνα , οι υπουργοί μου ζαλίζανε τα αρχίδια . Χάος μεγάλε , της πουτανας το κάγκελο , να μην ξέρεις απο πού να αρχίσεις!!" . "Τα ξέρω , τα ξέρω ..." , είπε το ερπετό , καταπνίγοντας ένα χασμουρητό . "Και στο τέλος, το κερασάκι στην τούρτα : ειμαι άρρωστος φίλε!! Σε έξι μήνες πάει!! Αποχαιρετώ τα εγκόσμια !!Γκέημ όβερ!!! Γκόυντ μπάη μπλού σκάη , που λένε και οι πίνκ φλόυντ!!" . " Ποιοί ;!!" έκανε να ρωτήσει ο δράκος , αλλά ο Κίρινταν δεν το βούλωνε με τίποτα . " Θα πεθάνω μαλάκα , και τί θα έχω κάνει που να το έχω ευχαριστηθεί εγώ; ε , τι ;ΤΙ;Θα σου πώ φίλε : ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ , ΤΙΠΟΤΑ!!! . Έτσι απλά , τίποτα. Μιά ζωή , για τους άλλους , για μένα ,τίποτα ... " . " Έχεις δίκιο ρε μεγάλε , καλά τα λές ..." , ακούστηκε σαν γνώριμη επωδός , η απάντηση του δράκου . " Γιαυτό σου λέω φίλε ,στα αρχίδια μου...Θα τα βροντήξω όλα και θα πάω ταξιδάκι . Να γνωρίσω κόσμο , να πάω σε κανα πάρτυ , να πιώ κι εγώ τα ξυδάκια μου , να πώ τις μαλακίες μου σαν άνθρωπος , να περάσω μια φορά καλά πρίν τα τινάξω . Τί λες ; Τη γνώμη σου ήθελα , γιαυτό ήρθα να σε βρώ απόψε , για να δώ τι νομίζεις κι εσύ . Στο τέλος τέλος , μόνο εσύ μου στάθηκες σαν φίλος , μόνο εσένα εμπιστέυομαι..." . "Να πάς ρε Κίρινταν , να πάς , το αξίζεις... " , ξεκίνησε ο Αγκάλακον , "Αλλά εγώ τί θα απογίνω ρε μαλάκα ; Κι εγώ μόνο εσένα έχω. Απο τους υπόλοιπους , οι μισοί με φοβούνται και οι άλλοι μισοί με σιχαίνονται . Με το που θα κάνεις πως βγάζεις το πόδι απ'την πόρτα , θα με έχουν κάνει βραστό στην κατσαρόλα " . Ο Κίρινταν του χαμογέλασε φιλικά και καθυσηχαστικά . " Ρε μπαγάσα , έτσι θα σε άφηνα ; Θα σε ξέχναγα νομίζεις ; Έννοια σου , και θα σου κάνω εγώ τέτοια καβάτζα , που θα την περνάς πούδρα για χρόνια. Με το που θα βγάλω το πόδι απο την πόρτα , όπως είπες , όλη η αυλή θα σκάσει μύτη εδω κάτω και θα σου γλύφει τα αρχίδια ...Που δέν έχεις!!" . Δεν κρατήθηκε και πρόσθεσε ο βασιλιάς . Για μία ακόμα φορά , το πολυκαιρισμένο και κατακουρασμένο αστείο-συνταξιούχος έπιασε τόπο και τα δυό τους ξεσκίστηκαν να γελάνε σαν ηλίθιοι , με την ίδια γνωστή μαλακία . "Αυτό ήταν λοιπόν ; Λέμε αντίο ; " είπε ο δράκος , ενώ ένα μεγάλο σαν κρυστάλλινο βάζο δάκρυ , που δεν μπορούσες να πέις αν ήταν απο τα γέλια που προηγήθηκαν ή απο λύπη για τον αποχωρισμό τους , λαμπύριζε στην άκρη του τεράστιου ματιού του . " Μάλλον φίλε, έτσι φαίνεται... Θα μου λείψεις..." . Είπε ο Κίρνταν , κοιτώντας τον στα μάτια . " Κι εμένα ρε φίλε.Θα σε αγκάλιαζα , αλλα φοβάμαι μήν σε πατήσω σα σκατό... " απάντησε ο Αγκάλακον με πειρακτική διάθεση , προσπαθώντας να κρύψει την λύπη του . Θα του έλειπε όντως αυτό το κοντοπίθαρο ανθρωπάκι με τη σάπια ψυχή , που είχε υπάρξει κολλητός του τόσα χρόνια . " Να φοβάσαι καλύτερα , μη σε πώ αδερφή!! Ακόυς εκεί , θα με αγκάλιαζες ..." , αντιγύρισε το πείραγμα ο Κίρινταν , κάνοντας πως δεν έτρεχε τίποτα , ενώ ένα κρύο χέρι του έσφιγγε άσπλαχνα την καρδιά . Θα ήθελε να πάρει το μαλάκα το δράκο μαζί του , γαμώ τις παρέες θα κάνανε , αλλα πού σκατά να τον κρύψει ; Θα φρίκαρε το σύμπαν με το που θα τους έβλεπε. Όχι , δεν θα μπορούσε να συμβεί . Ευχόταν μόνο καπως να τα έφερνε η ζωή και να τον ξανασυναντούσε , πράγμα δυστυχώς αμφίβολο . " Λοιπόν , σαύρα " , συνέχισε ο βασιλιάς , "σε αφήνω πρίν μας πάρουν τα ζουμιά. Πάω να τα κάνω όλα πουτάνα !!!Γουής μη λάκ!!" , αποτελείωσε την πρότασή του , πισωπατώντας πρός την έξοδο . "Στο καλό ρε αδερφούλα , να μου στέλνεις κάρτ ΠΟΥΣΤΑΛ!! , αστειέυτηκε ο αγκάλακον , φωνάζοντας τις τελευταίες λέξεις και προκαλώντας το γέλιο του βασιλιά που έφτανε ως εκεί απόμακρο , καθώς ο Κίρινταν είχε ήδη αρχίσει να ανεβαίνει τα σκαλία προς το παλάτι . "Να προσέχεις τον εαυτό σου αδερφέ...", αποτελείωσε την πρότασή του χαμηλόφωνα ο δράκος, κι απέμεινε πάλι μόνος μέσα στην σκοτεινή σπηλιά, που ξαφνικά έμοιζε ακόμα πιό κρύα και υγρή απ' ότι πρίν...

Ο Κίρινταν ανέβαινε ενθουσιασμένος τα σκαλιά , καθως η αυγή χάραζε κατακόκκινη πάνω απο τους πύργους της Άρμινας και η καινούγια μέρα ξεκινούσε λαμπρή και όμορφη στο βασίλειο του Ντόλ Κουαρθόλ . Το βήμα του ήταν γρήγορο και η διάθεσή του γαμάτη . " Σε λίγο, θα τις αφήσω πίσω μου όλες αυτές τις παπαριές " , σκεφτόταν και χαζογελούσε μόνος , σαν μικρό παιδί . Φτάνοντας μπροστά απο την πόρτα του πούστη θαλαμηπόλου (Αβάριελ ήταν το όνομά του όπως είπαμε και πρίν ) , χτύπησε με δύναμη λέγοντας : "ΞΥΠΝΑ ΜΩΡΗ ΛΟΥΓΚΡΗΤΙΑ!!ΠΑΛΙΟΠΟΥΣΤΗ!!ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΜΩΡΗ ΛΟΥΛΟΥ!!". Περίμενε λίγο μέχρι να αντιληφθεί κάποιο σημάδι πως ο ξεφτιλισμένος κρατικός υπάλληλος είχε επιτέλους ξυπνήσει . Με το που άκουσε το κρεβάτι να τρίζει συνέχισε . "ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ , ΘΕΛΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΝΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΟΥΖΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ!!ΦΕΡΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ!!". Αφουγκράστηκε λίγο και μόλις άκουσε το πουστράκι να βαριανασαίνει αγχωμένο, έριξε και την τελευταία ατάκα . ''ΑΝ ΑΡΓΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ , ΘΑ ΣΕ ΡΙΞΩ ΣΤΑ ΟΡΚ ΝΑ ΣΕ ΠΗΔΗΞΟΥΝ ΟΜΑΔΙΚΑ , ΠΑΛΙΟΠΟΥΣΤΑ!! ΕΙΝΑΙ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΜΗΤΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ,ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΣΠΙΘΕΣ ΤΟ ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΙ ΣΟΥ ,ΑΧΡΗΣΤΕ ΠΙΣΩΓΛΕΝΤΗ!!ΤΣΑΚΙΣΟΥ ΝΑ ΤΑ ΕΤΟΙΜΑΣΕΙΣ ΟΛΑ!!ΑΝΤΕ , ΚΟΥΝΗΣΟΥ!!".Είπε , και συνέχισε να βαδίζει ανάλαφρα και χαμογελαστός , προς την αίθουσα του θρόνου . Ξαφνικά ,κάποια κακή τύχη οδήγησε στον δρόμο του βασιλιά τον Τέντρασιλ Κουθάλιον , του Βασιλείου και της Μαρίκας , αποτυχημένο , ΕΠΟΠ και χαραμοφάη , που γυρνούσε απο την χθεσινή ολονύκτια σκοπιά . Ξεπρόβαλλε απο μια γωνιά , κουρασμένος και ανυποψίαστος , μόλις όμως αντιλήφθηκε ποιόν ακριβώς αντίκρυζε, ο λοχιάκος γούρλωσε τα πρησμένα και κατακόκκινα ματάκια του και κοίταξε τον βασιλιά με δέος . "Άρχοντά μου!!" , έκανε να πεί , αλλά ο Κίρινταν τον έκοψε απότομα. " Άλλες δέκα μέρες φυλακή , γιατί έτσι μου καύλωσε!! " , δήλωσε ο μάγος και συνέχισε απρόσκοπτος τον δρόμο του . Σε λίγη ώρα έφτασε στην αίθουσα του θρόνου και έστρωσε την αριστοκρατική κωλάρα του του στην γνώριμη της θέση . "Ας έρθουν..." είπε χαμογελώντας ανατριχιαστικά .
"Και τώρα , θα γίνει της πουτάνας..."

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

To τελευταίο ταξίδι του μάγου - αυτοκράτορα (μερος 3)

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΗΡΘΕ ΑΠΟΨΕ ΑΠ'ΤΑ ΠΑΛΙΑ...

Το "σπλάτ σπλούτ" που έκαναν τα παντοφλάκια του Βασιλιά καθώς εκείνος βάδιζε βιαστικός προς το υπόγειο του πύργου , ήταν το μόνο πράγμα που έσπαγε την απόλυτη σιωπή που επικρατούσε στο παλάτι. Η νύχτα βασίλευε ακόμα στην Άρμινας , την πρωτεύουσα του Ντόλ Κουαρθόλ , αλλα ο Κίρινταν Μπάουγκριμ , Αυτοκράτορας ,Μάγος και αφέντης των δαιμόνων , δεν μπορούσε να βρεί γαλήνη πουθενά και με κανένα τρόπο. Ο καρκίνος του έτρωγε τους πνέυμονες κι αυτός το ήξερε , το είχε μάθει μόλις δύο εβδομάδες πρίν, πολύ αργά για να κάνει οτιδήποτε. "Έξι μήνες ακόμα... " έλεγε , "τι να πρωτοδιορθώσω σε έξι γαμημένους μήνες;" και η απελπισία τον γράπωνε σφιχτά και δίχως οίκτο.Τα νέυρα του είχαν γίνει τσατάλια και η οργή που τον καταλάμβανε συχνά λείτουργούσε ως νηπενθές , βοηθώντας τον να ξεχνά πως βάδιζε σταθερά και χωρίς παρεκκλίσεις προς ένα αναπόφευκτο ,και μάλλον επίπονο, τέλος . Όμως τις λίγες στιγμές που επανακτούσε την ψυχραιμία του , η ανάγκη να μιλήσει , να μοιραστεί τον πόνο του με κάποιον που θα τον καταλάβαινε και θα του συμπαραστεκόταν χωρίς υστεροβουλία ή πονηριά , γινόταν επιτακτικη . Η μοναξιά της εξουσίας , που θά λεγε και ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες (όχι, δεν είναι αυτός που πρωταγωνιστούσε στο "Σολεδαδ , μια ατίθαση καρδιά " , αγαπημένη μου γιαγιά ...) , κρατούσε τον δυστυχισμένο Βασιλιά σε μια αποξένωση που είχε πλέον γίνει αβάσταχτη . Όλα αυτά τα χρόνια , μόνο ένας είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του μαζί και το προνόμιο να αποκαλείται φίλος του Αυτοκράτορα . Αποκλειστικά σε μία περίτωση και μόνο, ο Κίρινταν είχε εγκαταλείψει την έμφυτη δυσπιστία του και είχε ανοίξει τα αυτιά και την καρδιά του σε κάποιον , διαχωρίζοντας τον απο τους υπόλοιπους τσανακογλείφτες και σφουγγοκωλάριους που είχαν κατακλύσει την βασιλική αυλή . Ο αρχηγός της πυροσβεστικής ήταν εκέινος , στον οποίο ο Κίρινταν θα εκμυστηρευόταν τα πάντα , θα ζητούσε συμβουλές , θα φανέρωνε οποιοδήποτε σκέψη τον απασχολούσε . Επίσης , ο Αρχηγός της πυροσβεστικής ήταν αυτός που ο βασιλιάς πήγαινε να βρεί εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή .

Φτάνοντας μπροστά στην βαρειά πόρτα που οδηγούσε στο αρχηγείο του πυροσβεστικού σώματος , ο μάγος κοντοστάθηκε κι έβγαλε ένα μεγάλο σιδερένιο κλειδί απο τις πτυχές του καταστόλιστου μανδύα του. Το "κλίκ" της πόρτας που ξεκλείδωνε , αντήχησε στα υγρά και σκοτεινά λαγούμια που εκτείνονταν σαν αχανής μυρμηγκοφωλιά κάτω απο το ανυποψίαστο παλάτι . Έσπρωξε , ύστερα έσπρωξε πάλι δυνατότερα , αλλα η ξύλινη πόρτα δεν άνοιγε με τίποτα . " Γαμημένη υγρασία..."βλαστήμησε ο Κίρινταν και τράβηξε μία γερή κλωτσιά στο άψυχο ξύλο . Πόνεσε λιγάκι , καθότι φορούσε ακόμα τα παντοφλάκια του , γεγονός που τον τσάτισε ακόμα περισσότερο . "Άαααααανοιξε μωρή πουτάνα!!" , φώναξε πέφτοντας με δύναμη πάνω στην πόρτα , η οποία υποχώρησε ξαφνίκά σαν ανοιγμένη απο μέσα , ενώ ο Μάγος σωριαζόταν με δύναμη στο πέτρινο πάτωμα . Κούνησε λίγο το κεφάλι του για να ξεζαλιστεί , και κοίταξε την αχανή αίθουσα που απλωνώταν γύρω του . Κεριά σκόρπιζαν το ασθενικό τους φώς , ανίκανο να διαλύσει το πυκνό σκοτάδι , ενώ η λάμψη τους αντανακλώνταν στους υγρούς ,πέτρινους τοίχους . Σωροί απο κόκκαλα ήταν διάσπαρτοι ολόγυρα και στο κέντρο τους κουλουριασμένος , ένας πελώριος κόκκινος Δράκος επόπτευε απειλητικά τον χώρο . Ο Μάγος αντίκρυσε την ίδια του την αντανάκλαση στις ανατριχιαστικές , σχιστές κόρες των ματιών του θηρίου . Έμοιαζε μικρός και αξιολύπητος , κι αυτό δεν του άρεσε καθόλου ." Τι γκαρίζεις νυχτιάτικα ρε , ε ; Με ξύπνησες ρε παπάρα , ξέρεις τι ώρα είναι ; " έιπε το τεραστιο ερπετό κοιτάζοντας κατάματα τον Κίρινταν . Εκείνος δεν πτοήθηκε μεν , απάντησε συγκαταβατικα δε ,"Συγγνώμη ρε μαλάκα , ήθελα απλώς να σου μιλήσω , δεν έχω πού αλλού να πάω , αν δε μπορείς να φύγω..." . "Σιγά μωρή αδερφάρα!!Αν δε μπορώ , θα φύγεις..." , τον κορόιδεψε ο δράκος."Κάαααατσε κάτω ρε μαλάκα, που θα πάς ; Αφού μας θυμήθηκες και πέρασες , θα πιούμε ένα κρασάκι παρέα ,τί στο διάολο; Τί φίλοι είμαστε;"

Και όντως , ο Αγκάλακον , ο ερυθρός δράκος , ο παλαί ποτέ φόβος και τρόμος της αυτοκρατορίας ,ήταν ο εν λόγω αρχηγός της πυροσβεστικής και φιλαράκι κολλητό του Βασιλιά . Η σχέση τους άρχισε κάπως περίεργα ,αρκετά χρόνια πρίν , όταν ο Αγκάλακον επέδραμε στα νότια σύνορα της αυτοκρατορίας . Οι παλιοί ακόμα θυμούνται τον τρόμο που προκαλούσε η φιγούρα του δράκου ψηλά στον γαλάζιο ουρανό , τον ήχο των τεράστιων φτερών του που χτυπούσαν σκίζοντας τον άνεμο , τη φωτιά και την καταστροφή που σκόρπιζε , ενώ ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος να αποφύγει το φρικτό θάνατο που τον περίμενε μέσα στις λαίμαργες φλόγες της οργής του .

Όλα αυτά , μέχρι που ο Κίρινταν Μπάουγκριμ , ο νεαρός τότε μάγος , ήρθε να σταθεί απένάντί του και να τον αντιμετωπίσει στα ίσα. "Θα σε γαμήσω, μωρή σαύρα!!" είχε πεί τότε , και το εννοούσε , γιατί αν και πιτσιρικάς , η μαγική του τέχνη ήταν ήταν υπέρβλητη και λίγες δυνάμεις του κόσμου μπορούσαν να αναμετρηθούν μαζί της . "Θα μου κλάσεις τ'αρχίδια !!" , είχε απαντήσει ο Δράκος , κι είχε ορμήξει να τον καταβροχθίσει , ενω αδηφάγες φλόγες έκαιγαν πίσω απο κοφτερά δόντια ,μέσα στο ανοιχτό του στόμα . " Μπά ; Τι βλέπω , Καούρες ; " είπε ο Μάγος και παραβλέποντας το γεγονός πως οι Δράκοι δέν έχουν αρχίδια , σήκωσε τα χέρια του προφέροντας ένα πανίσχυρο ξόρκι . Η εκτυφλωτική λάμψη που ξεχύθηκε απο την κοντοπίθαρη φιγούρα του Κίρινταν , έκανε όλους τους παραβρισκόμενους να κλείσουν τα μάτια και να αποστρέψουν το πρόσωπο φωνάζοντας έκπληκτοι. Όταν τόλμησαν να ξανακοιτάξουν , αντίκρυσαν τον ατάραχο μάγο να παρακολουθεί καθώς ο Αγκάλακον ο τρομερός σφάδαζε και χτυπιόταν στο έδαφος , σαν μαθητριούλα που κάποιος , αφού της χάλασε τα κοτσιδάκια και της κατέβασε το βρακί , την κλώτσησε δυνατά στο στομάχι. " Τι μου έκανες ρε πούστη, δεν βλέπω τίποτα !!!" , ούρλιαζε το θηρίο , ενώ η ουρά του χτυπούσε ολόγυρα σηκώνοντας σκόνη και ξεκολλώντας ολόκληρα κομμάτια βράχου . " Τώρα σε κρατάω απο τ'αρχίδια...Που δεν έχεις !! " βιάστηκε να συμπηρώσει ο νεαρός αυτοκράτορας που δεν άφηνε τίποτα να πέσει στο κενό , και με αυτά τα λόγια άρχισε να κουνά τα χέρια του , προφέροντας μια ακόμα πανίσχυρη επίκληση . Ο δράκος απο την άλλη , μέσα στην απελπισία του , άρχισε να φτύνει φωτιά και φαρμάκι παντού και εντελώς στην τύχη . Πολλοί στάθηκαν άτυχοι τότε και πέθαναν έτσι, σα μαλάκες , αλλα το θέαμα της φλόγας που κατέκαιγε τον χώρο σε συνδυασμό με την εικόνα του μάγου που αιωρούμενος πλέον, απείγγειλε με βαρειά φωνή ένα μακάβριο ψαλμό , δημιουργούσαν ένα επιβλητικό σκηνικό , μια μοναδική στιγμή μέσα στο χρόνο, όπου όλοι έμεναν ακίνητοι σαν ταριχευμένες πεταλούδες , περιμένοντας την οριστική έκβαση της μάχης . Με μια απότομη κίνηση (και μια κλανιά, που ευτυχώς κανείς δεν πρόσεξε ) ο Κίρινταν τελείωσε το ξόρκι του . Συνοδευόμενες απο ένα εκκωφαντικό θόρυβο , γαλάζιες δέσμες ενέργειας ξεπήδησαν απο τα ακροδάχτυλα του μάγου κατευθυνόμενες προς το θηρίο , και το τύλιξαν αμέσως, ακινητοποιώντας το . Η μάχη είχε ξεκάθαρα πλέον κριθεί . Ο Δράκος , δεν το περίμενε τέτοιο ξεβράκωμα. "Θα σε γαμήσω ρε κωλοπαιδαρά!!! Άσε με να φύγω, ρε πούστη !!" και άλλα τέτοια ξεστόμιζε με αφέλεια ,όντας ακινητοποιμένος , ενώ ο μάγος τον κοιτούσε σιωπηλός , με ένα αινιγματικό χαμόγελο στα χείλη . " Υποτάξου στην θέληση μου , βρωμερό σκουλήκι της φωτιάς και του ουρανού !! Αναγνώρισε την ανωτερότητά μου κι ίσως γλυτώσεις την αξιολύπητη ύπαρξή σου απο τον αφανισμό !! " φώναξε δυνατά ο αυτοκράτορας , ωστε να τον ακούσουν όλοι . " Δε γαμιέσαι λέω εγώ !! Κάτσε να ελευθερωθώ και θα σου δείξω εγω , μουνί της λάσπης !! " , απάντησε ο Αγκάλακον ,πεισμωμένος . "Άκουσε με ύπουλο θηρίο !! Ή παραδίνεσαι εδώ και τώρα , ή σε δίνω σους υπηκόους μου να σε σφάξουν , να σε γδάρουν και να σε κάνουν μπότες και τσαντάκια για τις γκόμενές τους . Η επιλογή είναι δική σου !!!", απάντησε ο Κίρινταν αλλα ο δράκος τον αψηφούσε ανοιχτά , " Προτιμώ να πεθάνω ρε μαλάκα , παρά να υπηρετώ ένα καραγκιόζη σαν κι εσένα !! Έχεις σκεφτεί , ρε βλάκα, τί θα πούν οι οικολογικές οργανώσεις αν με σκοτώσεις ; χελοοοοου; Είμαι προστατευόμενο είδος !! " . Ο μάγος σκέφτηκε λιγάκι , και αφού πλησίασε το ακινητοποιημένο τέρας , έσκυψε και ψυθίρισε στα αυτί του . " Άκουσέ με ρε ηλίθιε ... Για δράκος , είσαι πολύ μαλάκας το ξέρεις ; Στα αρχίδια μου τις γράφω τις οικολογικές οργανώσεις !!!" . Ο δράκος εξεπλάγη με τον κυνισμό του μάγου , αλλα ο Κίρινταν συνέχισε απτόητος , " Τί νομίζεις ρε μαλάκα , εγώ θέλω να σε σκοτώσω ; Στην ίδια ομάδα είμαστε ρε χαζέ . Όσο φοβούνται εσένα , φοβούνται κι εμένα , τί νομίζεις , αν μπορούσαν δεν θα με καθάριζαν ; Όλο την επανάσταση έχουν στο μυαλό τους οι κουφάλες , άσε , ξερω τί σου λέω . Όπως είσαι εσύ τώρα , πολύ πιθανόν να είμαι κι εγώ σε λίγο καιρό !! Γι'αυτό σου λέω , έλα να κάνουμε μία συμφωνία , να τα βρούμε ωραία μεταξύ μας , κι αν αλλάξαμε και καμμιά βαρειά κουβέντα , ε , ας πάει στο διάολο !!Εσύ τι λες ; " . Ο δράκος το σκέφτηκε λίγο και απάντησε "Άντε ρε μαλάκα , συνέχισε , να δούμε πού το πάς " . " Ωράια ", απάντησε ο Μάγος και συνέχισε , " Άκου , θα δουλέψεις για μένα . Θα παραδοθείς και θα σε έχω κοντά μου στο παλάτι . Θα κόψεις τις φωτιές και τις μαλακείες όμως , δεν θέλω φασαρίες !!!" . Ο Αγκάλακον έκανε να διαμαρτυρηθεί , αλλα ο Κίρινταν είχε πάρει φόρα " Σκάσε ρε μαλάκα, και άκου : Θα σε κάνω αρχηγό της πυροσβεστικής αμα γουστάρεις . Θα ξύνεις τα παπάρια σου όλη μέρα , κι άν βαρεθέις ανάβεις και καμμιά φωτίτσα στα κρυφά , έτσι να γουστάρεις , και μετά στέλνεις τους μαλάκες να την σβήσουν , να δείχνουμε πως κανουμε και κατιτίς . Επίσης , θα σου φερνω και καμμιά παρθένα να τρώς , να μή λέει η μάνα σου πως σε αφήνουμε και νηστικό , τί λες ; " αποτελείωσε την πρότασή του ο βασιλιάς . Ο δράκος το σκέφτηκε λιγάκι." What's the catch , motherfucker ?? " απάντησε , με άψογη Νεοϋορκέζικη προφορά . " Eγώ το μόνο που θέλω είναι να έρθεις μαζί μου στο παλάτι . Θα κάθεσαι στο υπόγειο , θα τρώς, θα πίνεις ,θα κοιμάσαι, θα γλεντάς και ο κόσμος θα νομίζει πως σ'έχω φυλακίσει , και καλά . Συμπάθα με , τους αγαπάω , λαός μου έιναι , αλλα είναι κομματάκι αχάριστοι και γκρινιάρηδες , ξέρεις , την έχουν δεί δημοκράτες κι επαναστάτες και δε συμμαζεύονται τελευταία , οπότε πρέπει να έχουν και κάτι να φοβούνται για να τους κοπούν οι μαλακείες . Ε, τί στο διάολο , άμα δεν ψαρώσουν και που νίκησα το δράκο , εσένα δηλαδή , να παέι να γαμηθεί , θα πάω στο γήπεδο να πουλάω πασατέμπο !! Άσε που μπορεί και να σε χρειαστώ στο μέλλον...Λοιπόν; " . Του Αγκάλακον του καλάρεσε η πρόταση , και είχε αρχίσει να συμπαθεί και τον Κίρινταν , που του φάνηκε πολυ ξηγημένο παιδί , οπότε εν τελει δέχτηκε μετα χαράς . "Εντάξει ρε μπαγάσα , κέρδισες " , είπε σιγά , χωρίς να ακουστεί, κι ύστερα συμπλήρωσε δυνατότερα , κάνοντας ταυτόχρονα και τον τρομαγμένο, "Παραδίνομαι , ω , Κίρινταν ,πανίσχυρε αφέντη του Ντόλ Κουαρθόλ !!Ορκίζομαι υπακοή και αιώνια υποταγή σε σένα, μεγαλειότατε , αφέντη ανθρώπων και δαιμόνων , απο τώρα εως το τέλος των ημερών μου !!".Και συμπλήρωσε ," oh , please master, spare me!!Spare me ,for god's sake!! " παρακάνοντάς το , ως εκεί που δεν πήγαινε . Ο Kίρινταν τον κοίταξε μειδιώντας. "Oh,you're such a drama queen..." ,είπε απελευθέρωνοντάς τον δράκο απ' τα δεσμά του και χαμογελώντας ακόμα ,καθώς οι ζητωκραυγές του πλήθους αντηχούσαν κάτω απο τον ηλιόλουστο ουρανό ...

Έτσι έγιναν όλα , και απο τότε ο Αγκάλακον και ο Κίρινταν , ο Μάγος αυτοκράτορας του Ντόλ Κουαρθόλ , έγιναν φίλοι και συνεργάτες . Ο δράκος , ανέλαβε την ηγεσία της πυροσβεστικής με περρίσειο μεράκι και ο Βασιλιάς κατέβαινε και του έκανε καμμία επίσκεψη πού και πού , να πουν καμια μαλακία .Με τον καιρό , δέθηκαν πολύ , ίσως γιατί ο Αγκάλακον σκεφτόταν λίγο σαν άνθρωπος , ίσως γιατί ο Κίρινταν , όπως όλοι οι ηγέτες , είχε και λίγο καρδιά δράκου , τα βρήκανε και τα πηγαίνανε πολύ καλα αναμεταξύ τους .

Τώρα λοιπόν , στην πιό δύσκολή του ώρα , ο Κίρινταν είχε έρθει να μοιραστεί τον πόνο του με τον καλύτερο του φίλο . Όμως δεν ήταν μόνο αυτό . Όπως είπα και πιό πρίν , ο Αυτοκράτορας είχε ένα σχέδιο . Αυτό ήταν κυρίως που ήθελε να αναλύσει και να συζητήσει με το μόνο άτομο που εμπιστευόταν : τον σκατόψυχο κατοικίδιο δράκο του . Πήρε μια βαθειά ανάσα. "Εντάξει λοιπόν, άκου!!" είπε , και άρχισε να μιλάει ...